Betty, jij hielp mee op de Conventie die op 28 en 29 mei gehouden werd in het Zuid-Franse Gagnières.
Fijn dat je er iets meer over wil vertellen! Dat helpt ons om een idee te krijgen van van wat zo’n Conventie inhoudt en wat het betekent voor de Franse UNEPREF-kerken.

Stel jezelf eens voor:

Ik ben Betty Mulder, getrouwd met Henry en samen met onze drie kinderen wonen en werken we in Zuid Frankrijk. We zijn daar betrokken bij de UNEPREF-gemeente van La Grand’Combe, en hebben een camping in Branoux-Les Taillades, in het nationale park de Cevennen.

Hoe zijn jullie daar gekomen? Hoe lang zijn jullie al daar?

In de kerstvakantie van 2018-2019 waren we in de Ariège, in de Pyreneeën. Daar heeft God ons duidelijk geroepen om de Franse kerk te komen ondersteunen. Op Zijn wonderlijke wijze heeft Hij ons geleid naar het stadje La Grand’ Combe waar al een prachtig missionair project was, met een kinderclub en een ruimte waar een inloophuis zou komen, en naar onze camping Le Font du Merle. We wonen sinds augustus 2019 hier in de buurt en vanaf maart 2020 op de camping.

Je bent niet alleen voor deze gemeente actief, maar doet ook dingen voor de nationale kerk.

Klopt, ik mag ook mijn bijdrage leveren aan bijvoorbeeld de K-day, dat zijn regionaal georganiseerde kinderdagen rond een bepaald Bijbelverhaal. Of zoals afgelopen dagen aan de Conventie.

Harriëtte Smit, al jarenlang een bekende voor ons, heeft me gevraagd ook mee te denken in de voorbereiding met betrekking tot de activiteiten voor de kinderen tijdens dit tweedaagse evenement. Dit is een moment van ontmoeting voor alle kerken van de Unepref, gehouden op een locatie hier in de buurt. Uiteraard is het gemakkelijker om te komen uit kerken hier vlakbij, maar ook uit kerken verder weg waren er mensen gekomen voor deze gelegenheid om elkaar weer te kunnen ontmoeten. De plaatselijke kerken zijn vaak klein, zeker in vergelijking met de Nederlandse kerken, maar samen vormen we toch een grote familie, als deel van de wereldwijde kerk.

Het was bijzonder en bemoedigend om te zien hoeveel Nederlandse betrokkenheid er is, ook bij de nationale synode waar diverse Nederlandse kerken delegaties stuurden om hun betrokkenheid te tonen. Dat doet de Franse kerk goed.

Vertel eens iets meer over de Conventie?

Voor de zaterdag was er na de gezamenlijke opening, de gelegenheid om mee te doen voor de gezinnen aan diverse ateliers, met sport, spel en creatief bezig zijn. Bij mij, en met dochter Tabitha en de Nederlandse Rianne die een tussenjaar in Frankrijk heeft geholpen, hebben we een kasteel gebouwd met grote dozen. Die hadden we al lang gespaard voor dit doel. Leuk om de kinderen enthousiast bezig te zien met deze grote dozen om samen iets moois te bouwen. Ook konden de kinderen op de foto met schilden met daarop Bijbelteksten waarin beleden wordt dat God onze vesting, veilige Schuilplaats is. Zo bouwen we samen aan mooie herinneringen en aan kennis van Bijbelteksten.

Bovendien was er een “missionair dorp” waar allerlei stichtingen een stand hadden. Vanuit Nederland stond er bv de GZB, maar ook de Franse variant van Open Doors, Portes Ouvertes, had daar een plaats, evenals stichtingen die vanuit Frankrijk missionair werk verrichten in andere delen van de wereld.

Zaterdagavond was er een Soirée de Louange (een muzikale lofprijzingsavond). Een mooi gevulde tent tot eer van onze God! Er was de mogelijkheid om daar te overnachten, vooral voor de mensen die van verder weg kwamen. Uiteraard was er ook catering aanwezig.

Zondagmorgen was er een dienst in de grote tent. Daarbij beleden we samen ons geloof, zongen we samen en werd het Bijbelverhaal van de 5 broden en de 2 vissen verteld. Tijdens een deel van de dienst was er in twee leeftijdsgroepen een nevendienst. Vooraf hadden wij al bakjes met hengeltjes met een magneetje gemaakt. De kinderen konden 5 broodjes en twee ( of meer) visjes kleuren en knippen om deze vervolgens op te kunnen vissen. Mooi om daar verder uit te werken, dat hoe klein het ook lijkt wat wij kunnen doen of geven, het in de handen van de Heere Jezus grote dingen kan betekenen. Op deze manier willen we daar zelf ook een bijdrage aan leveren, zowel mijn dochter Tabitha als ik mochten daar ons steentje/ broodje bij dragen.

Wil je tot slot ons nog iets meegeven?

Bidden jullie mee om een zegen voor de Franse kerk, en voor iedereen die daarbij betrokken is? En als jullie tijdens een vakantie in Frankrijk zijn, bezoek gerust een kerkdienst. In een aantal kerken zal er een Nederlandse vertaling van de preek beschikbaar zijn in de zomervakantie, maar als we vooraf weten dat er Nederlandse gasten zullen zijn, is er wellicht op andere momenten ook iets te regelen. Als je bij ons in de kerk bent, kan ik ook tijdens de dienst voor een live samenvatting per WhatsApp zorgen. Dat helpt ook om de dienst beter te volgen. Als er kinderen zijn, ga ik echter een deel van de dienst met hen naar boven, voor hun kindernevendienst.

Als er Nederlandse kinderen zijn, wil mijn dochter Tabitha ook voor een Nederlandstalige kindernevendienst zorgen. Dat is handig om vooraf te weten…

Wees gezegend en wees tot een zegen!

Betty, een ‘grand merci!’ voor dit verslag!